Dos Pertama kali :: 19 July 2008, semasa beliau di Hospis, jam 3.50 petang.Keadaan beliau ketika itu ::
- Kemurungan akibat putus harapan untuk hidup.
- Post-chemotherapy :: kemoterapi tidak berjaya memulihkan kanser, maka di suruh balik saja
- Setiap hari akan mendapat MORPHINE untuk menghilangkan kesakitan,kesan pembedahan dan kemoterapi.
- Breathless (tidak mampu bernafas secara cekap)
- Tiada selera makan
- Tidak bercakap langsung
- Tidak boleh berjalan
- Segala rasa kesakitan hilang serta merta.(ALHAMDULILLAH) sedangkan sebelum ini terpaksa diberi MORPHINE (dadah paling kuat utuk menahan sakit)
- Terus boleh duduk berterusan sehingga 2 jam,sedangkan sebelum ini tak mampu bangun dari baring atas katil.
Selepas 10 hari ::
- Dah ceria, tiada lagi murung, dah bersemangat semula (lihat wajahnya ceria, tersenyum saja selepas dapat hadiah wig dari staff hospis)
- Tiada kesakitan lagi, tiada lagi Morphine!
- Telah berselera makan.
- Cakap tak henti-henti kerana begitu gembira.
- Tapi belum boleh jalan sangat, kecuali dengan bantuan nurse.
- Staff2 hospis terkejut, menurut mereka tak pernah lagi tengok ada kes begini.
Selepas tiga bulan,
- beliau discharge dari hospis kerana tak layak lagi duduk situ (sebab hosp. untuk orang sakit kronik yang menunggu masa je..tapi lady ni dah sihat,siap boleh makan,sembang lagi)
- Dah boleh jalan sendiri, boleh angkat barang2 berat seperti beg baju dia dan banyak lagi.
- Doctor(oncologist) yang dulu penah kata dia takde harapan sembuh dan tunggu masa je tu, terkejut.Buat blood test, memang dah sihat,Alhamdulillah.
Gambar di atas bertarikh 13 November 2008 (kira-kira sebulan selepas keluar dari hospis, 4 bulan selepas mengambil AGEL)
- Sangat happy, sihat dan bertenaga.
- Gambar di atas ketika beliau di office AGEL, memberi testimoni secara life.
- Boleh menyanyi dan ber shopping.
- Makan berselera sekali, tidur pun lena.
- semoga beliau mendapat hidayah ALLAH untuk memeluk ISLAM, insyaALLAH)
kredit to : ALL AGEL